Weselej na „Weselu” artykuł

Informacje o tekście źródłowym

  • autor
  • miejsce publikacji
  • „Życie Warszawy”
  • data publikacji
  • 2000/01/31

Weselej na „Weselu”

Wczoraj w Teatrze Narodowym na premierowym spektaklu zaprezentowano Wesele w inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego. Sztuka nie przypomina poprzednich dwóch realizacji Wyspiańskiego przez tego reżysera. O tamtych mówiło się, że są mroczne, smutne, wręcz tragiczne, teraz dominuje światło i pragnienie życia.

W tym roku mija setna rocznica powstania dramatu i 99. rocznica jego prapremiery.

„Dziś jesteśmy w podobnej sytuacji — na granicy wieków. Magia cyfr ma pewne działanie, któremu się ulega. Ale analogie, jakie są nie mogą być zbyt daleko prowadzone, bo mogą być mylące. Wesele było radykalnym gestem artysty i można sobie zadać pytanie czy dzisiaj taki gest można powtórzyć. On zobaczył Wesele współcześnie, z całą konsekwencją tego spojrzenia i można sądzić, że to jest także jakaś intencja poety na przyszłość. Bo nie chciał być kolejnym martwym autorytetem” — mówił przed premierą Grzegorzewski.

Zdaniem reżysera Wesele zawsze jest aktualne, bo większość społeczeństwa najczęściej jest bierna. (Różne są tylko rodzaje bierności.) Wyjątkiem są krótkie okresy powszechnych uniesień (np. rewolucje). Sztuką inscenizacji jest trafne zdefiniowanie społecznej pasywności aby uczynić Wesele aktualnym. Według reżysera grupą, dla której teraz dramat może być szczególnie „czytelny” jest młodzież. Widzi się ona jako grupa pozbawiona perspektyw, sfrustrowana, bez możliwości realizowania siebie.
Przypominając swoje poprzednie spektakle: Ślub, Halkę Spinozę, Sędziów i Nowe Bloomusalem reżyser przyznał jednak, że ktoś kto odrzucał którykolwiek z nich, nie zaakceptuje także Wesela. Jest to bowiem konsekwentna i świadoma realizacja pewnego kierunku.

W najnowszej inscenizacji Wesela występują m.in.:
Mariusz Benoit (Gospodarz), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Gospodyni), Wojciech Malajkat (Pan Młody), Ewa Konstancja Bułhak (Panna Młoda), Waldemar Kownacki (Ojciec), Michał Pawlicki (Dziad), Zbigniew Zamachowski (Poeta), Adam Ferency (Dziennikarz), Jerzy Trela (Czepiec), Olgierd Łukaszewicz (Żyd), Dorota Segda (Rachela), Maria Wieczorek (Chochoł), Artur Żmijewski (Widmo), Krzysztof Kolberger/Jan Peszek (Stańczyk), Józef Duriasz (Wernyhora).

Muzykę do przedstawienia skomponował Stanisław Radwan, autorką kostiumów jest Barbara Hanicka.